آزمایش خون برای پیشگیری، تشخیص و مدیریت بیماری‌های مزمن حیاتی است. با وجود این، ایجاد یک دیدگاه جامع از اهمیت بالینی آزمایش خون می‌تواند چالش برانگیز باشد زیرا متون مرتبط معمولاً در حوزه‌های مختلف بیماری و جمعیت‌های مختلف بیمار پراکنده هستند. این فقدان شواهد گردآوری شده همچنین می‌تواند پایبندی به بهترین شیوه‌ها برای آزمایش خون در بیماری‌ها و دستورالعمل‌های مختلف را برای ارائه دهندگان مراقبت‌های اولیه دشوار کند. بنابراین، این مقاله مروری، توصیه‌ها و اهمیت آزمایش خون را در چندین بیماری مزمن رایج که در مراقبت‌های اولیه و پزشکی داخلی با آن مواجه می‌شوند، از جمله بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت شیرین، بیماری مزمن کلیه، کمبود ویتامین D، کمبود آهن و آرتریت روماتوئید، ترکیب می‌کند. تحقیقات آینده برای ادامه بهبود مدیریت بیماری‌های مزمن از طریق انتشار و آگاهی واضح‌تر از دستورالعمل‌های بالینی در بین ارائه دهندگان خدمات درمانی و دسترسی بهتر به آزمایش خون برای بیماران (به عنوان مثال، از طریق آزمایش آزمایشگاهی قبل از مراجعه) مورد نیاز است.
مقدمه
پزشکی آزمایشگاهی، از جمله آزمایش خون، در سراسر زنجیره مراقبت از بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آزمایش خون برای غربالگری پیشگیرانه جهت ارزیابی خطر ابتلای بیماران به بیماری‌های خاص، تشخیص بیماری و عفونت و ارزیابی وضعیت سلامت استفاده می‌شود.
آزمایش خون همچنین برای مدیریت مداوم بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن پزشکی جهت نظارت بر تغییرات در بیماری آنها، ظهور بیماری‌های همراه و همچنین پاسخ آنها به درمان مهم است.
طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، 60٪ از بزرگسالان ساکن در ایالات متحده (US) یک بیماری مزمن و 40٪ دو یا بیشتر بیماری دارند.در بیمارستان‌های ایالات متحده، تقریباً 70٪ از تصمیم‌گیری‌های پزشکی بر اساس تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی است.
با وجود این، توصیه‌های مربوط به آزمایش خون در ایالات متحده اغلب در دستورالعمل‌ها و حوزه‌های مختلف بیماری پراکنده هستند، که می‌تواند استفاده کارآمد و بالینی معنادار از این خدمات را برای ارائه دهندگان خدمات و بیماران پیچیده کند. علاوه بر این، اهمیت آزمایش خون معمولاً در مطالعات خاص بیماری توصیف می‌شود، که ایجاد درک جامع از مزایای کلی آزمایش خون به عنوان ابزاری برای پیشگیری، تشخیص و مدیریت بیماری‌های مزمن را چالش برانگیز می‌کند. با توجه به ماهیت پراکنده شواهد، هدف از این بررسی، ترکیب متون مربوط به دستورالعمل‌ها و اهمیت آزمایش خون در چندین مورد از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن در مراکز مراقبت‌های اولیه و توسط پزشکان داخلی بود. این بیماری‌ها شامل بیماری‌های قلبی عروقی (CVD)، دیابت شیرین (DM)، بیماری مزمن کلیه (CKD)، کمبود ویتامین D، کمبود آهن و آرتریت روماتوئید (RA) است. چالش‌ها و فرصت‌های فعلی برای آزمایش خون در پیشگیری، تشخیص و مدیریت بیماری‌های مزمن نیز مورد بحث قرار گرفته است. لازم به ذکر است که فراتر از شرایط خاص برجسته شده در این مقاله، آزمایش خون سنگ بنای مراقبت‌های پیشگیرانه و مدیریت مداوم برای بسیاری از بیماری‌های مزمن و همچنین نظارت معمول بر سلامت بیماران است.
روش‌ها
یک بررسی هدفمند از متون در چندین پایگاه داده، از جمله PubMed، Embase، Google Scholar و Google انجام شد. عبارات جستجو شامل پیشگیری، آزمایش خون، تشخیص زودهنگام/به‌موقع، پایش، مدیریت بیماری‌های مزمن، آگاهی، مراقبت از بیمار، کاربرد بالینی و همچنین عبارات خاص بیماری (مانند بیماری‌های قلبی عروقی، کلسترول) بود. این جستجوی اولیه به اصلاح موضوعات کلیدی برای بحث، از جمله اهمیت بالینی آزمایش خون در پیشگیری، تشخیص و مدیریت بیماری‌های مزمن، و شکاف‌ها و فرصت‌های فعلی برای بهبود در چشم‌انداز آزمایش خون کمک کرد. در صورت نیاز، جستجوهای اضافی برای پشتیبانی از هر موضوع، از جمله بررسی منابع نشریات، انجام شد. هیچ محدودیت تاریخی یا روش‌شناختی برای مطالعات ارزیابی شده اعمال نشد. اگرچه فقط دستورالعمل‌های بالینی مستقر در ایالات متحده گنجانده شده بود، اما محدودیت کشوری در تمام متون بررسی شده اعمال نشد. نویسندگان از یک رویکرد روایی و موضوعی برای تعیین ارتباط برای گنجاندن مقاله استفاده کردند.
نقش آزمایش خون در غربالگری پیشگیرانه بیماری‌های مزمن
بخش بعدی در مورد غربالگری پیشگیرانه، شرایطی را بررسی می‌کند که در آنها دستورالعمل‌های واضحی برای آزمایش خون جامع و جهانی وجود دارد، مانند بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت، و همچنین شرایطی که دستورالعمل‌ها در سازمان‌های مختلف متفاوت است و/یا محدود به بیمارانی با عوامل خطر خاص مانند بیماری مزمن کلیه، کمبود ویتامین D و کمبود آهن است. توصیه‌های آزمایش برای جمعیت‌های خاصی از بیماران که خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن در آنها بیشتر است، مانند بیماران مسن و زنان باردار، نیز مورد بحث قرار گرفته است. از آنجایی که توصیه‌های متعددی از جوامع پزشکی و نهادهای حاکم مختلف وجود دارد، بخشی از معتبرترین دستورالعمل‌های مبتنی بر شواهد ارائه شده است. با این حال، این فهرست کاملی از تمام توصیه‌های موجود نیست. این بررسی در درجه اول بر دستورالعمل‌های کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده (USPSTF) و همچنین جوامع بزرگ پزشکی و بیماری‌های خاص - مانند انجمن دیابت آمریکا (ADA) و انجمن قلب آمریکا (AHA) - تمرکز دارد.
بیماری‌های قلبی عروقی (CVD)
بیماری‌های قلبی عروقی یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در ایالات متحده است.8 دیس‌لیپیدمی، به دلیل سطح غیرطبیعی کلسترول و تری‌گلیسیرید، یک عامل خطر مهم قابل اصلاح برای ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی است و عدم نظارت مناسب بر بیماران در معرض خطر ممکن است منجر به پیشرفت بیماری‌های قابل پیشگیری شود. حتی افزایش اندک کلسترول، با گذشت زمان، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد.نکته قابل توجه این است که 38٪ از بزرگسالان در ایالات متحده از سال 2015 تا 2018 سطح کلسترول کل بیش از حد ایمن ≥200 میلی‌گرم در دسی‌لیتر داشته‌اند.
غربالگری اختلالات لیپیدی در چندین دستورالعمل بالینی قلب و عروق توصیه می‌شود، زیرا دیس‌لیپیدمی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد، آزمایش را می‌توان از طریق یک آزمایش خون ساده انجام داد و درمان‌های موثری برای مدیریت آن در دسترس است. کالج قلب و عروق آمریکا (ACC)/AHA غربالگری کلسترول (لیپوپروتئین با چگالی کم [LDL-C] و لیپوپروتئین با چگالی بالا [HDL-C]) و تری گلیسیرید را در افراد زیر 40 سال برای تعیین سطح پایه و تخمین خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک در طول عمر توصیه می‌کند. در بزرگسالان 40 تا 75 سال، هم AHA/ACC و هم USPSTF غربالگری و درمان اختلالات لیپیدی را بر اساس ارزیابی خطر 10 ساله بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک توصیه می‌کنند. اگرچه توصیه‌های غربالگری خاص ممکن است بین سازمان‌ها کمی متفاوت باشد، اما ارزش استفاده از لیپیدها برای نظارت بر خطر بیماری قلبی عروقی در دستورالعمل‌ها به خوبی تثبیت شده است.
