سیفلیس این روزها یکی از شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی یا STI است. اگرچه عموماً مردان را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما زنان نیز از آن مصون نیستند. آزمایش‌های مدرن بیماری‌های مقاربتی به تشخیص عفونت سیفلیس کمک می‌کند که به راحتی با چندین آنتی‌بیوتیک قابل درمان است. دانستن علائم و نشانه‌های عفونت سیفلیس در تشخیص و درمان حیاتی است. برای آشنایی با سیفلیس و علائم آن در زنان، ادامه مطلب را بخوانید.
اطلاعات بیشتر در مورد سیفلیس
سیفلیس یک عفونت مقاربتی است که به دلیل باکتری‌هایی به نام ترپونما پالادیوم رخ می‌دهد. این باکتری‌ها از طریق رابطه جنسی مقعدی و واژنی پخش می‌شوند. انتقال از طریق رابطه جنسی دهانی نادر است، هرچند ممکن است. سیفلیس می‌تواند مقعد، اندام تناسلی، دهان و لب‌ها را آلوده کند.
چگونه می‌توانید برای سیفلیس در زنان آزمایش دهید
سیفلیس ممکن است به دلیل تماس مستقیم جنسی پوست به پوست منتقل شود، نه لزوماً مایعات جنسی. سیفلیس نمی‌تواند از طریق تماس‌های گاه به گاه منتقل شود و از طریق اشتراک غذا یا نوشیدنی، حوله مشترک، دست دادن یا بغل کردن منتقل نمی‌شود.
سیفلیس از طریق عطسه یا سرفه منتقل نمی‌شود و نشستن روی توالت فرنگی به سیفلیس منجر نمی‌شود.
علائم و نشانه‌های سیفلیس در زنان
نشانه اصلی سیفلیس در زنان، ظهور زخم‌هایی به نام شانکر است. این زخم‌ها گرد، سفت و بدون درد هستند، اگرچه ممکن است بترکند و چرکی و باز شوند. در این صورت، عفونت باکتریایی در مسری‌ترین حالت خود قرار دارد. این شانکرها به راحتی با موهای زیرپوستی، لکه‌ها یا جوش‌ها اشتباه گرفته می‌شوند و گاهی اوقات می‌توانند در قسمت‌های غیرقابل تشخیص مانند داخل رکتوم یا واژن یافت شوند.
شانکرها معمولاً از سه هفته تا سه ماه پس از مواجهه اولیه ظاهر می‌شوند. زخم‌ها حتی اگر آنها را درمان نکنید، ظرف چند هفته خود به خود از بین می‌روند، با این حال باکتری سیفلیس همچنان وجود خواهد داشت.
هنگامی که سیفلیس را درمان نکنید، عفونت به مرحله ثانویه پیشرفت می‌کند که در طی آن ممکن است از بثورات بدن رنج ببرید. این می‌تواند به کف دست و پا گسترش یابد. بثورات معمولاً خارش یا درد ندارند، اگرچه ممکن است با علائمی شبیه آنفولانزا مانند موارد زیر همراه باشند:
گلودرد
خستگی
تب
تورم غدد لنفاوی
سردرد
درد عضلانی
در مرحله ثانویه سیفلیس، ممکن است زخم‌های بیشتری وجود داشته باشد. علائم آنفولانزا و بثورات پوستی ممکن است پس از مدتی از بین بروند، اما می‌توانند بدون هیچ درمانی، در دو سال آینده دوباره ظاهر و ناپدید شوند.
اگر سیفلیس را درمان نکنید، می‌تواند به مرحله سوم منتقل شود. سیفلیس درمان نشده می‌تواند در این مرحله به سایر قسمت‌های بدن از جمله سیستم عصبی مرکزی گسترش یابد. موارد شدید وجود دارد که افراد دچار از دست دادن بینایی یا فلج می‌شوند. عفونت ممکن است منجر به آسیب اندام یا تومور شود. در حالی که درمان مناسب می‌تواند سیفلیس را درمان کند، آسیب‌های ناشی از عفونت سوم را برطرف نمی‌کند. بنابراین، لازم است قبل از پیشرفت سیفلیس درمان نشده، به سرعت خود را درمان کنید.
مشکل اصلی سیفلیس این است که تشخیص آن قبل از پیشرفت به مراحل ثانویه یا ثالثیه دشوار است. به همین دلیل، انجام آزمایش در هنگام فعالیت جنسی ضروری است. مطمئن شوید که شما و شریک زندگی‌تان به موقع آزمایش و درمان می‌شوید تا هر دوی شما بتوانید از هرگونه بیماری یا عفونت مقاربتی محافظت شوید. می‌توانید برای آزمایش سیفلیس خصوصی در زنان به پزشک مراجعه کنید و از ابتلای خود به این عفونت مطلع شوید.
